In mijn hoofd zweven jouw woorden rond
in mijn ogen liggen de tranen
mijn mond, die spreekt geen woorden meer
zwijgen is beter
mijn oren horen woorden
die ze liever niet horen willen
ze proberen jouw woorden te negeren
proberen onverdraagbare pijn tegen te gaan
maar dat alles is te laat;
jouw woorden zijn al diep binnengedrongen
te diep
onwetend wat jij mij zeggen wilt
kijken mijn ogen je smekend aan
maar al wat ik door mijn betraande ogen zien kan
is een gezicht dat ik niet ken
jouw laatste woorden maken kapot
waarvoor ik al die jaren heb geleefd;
mijn liefde voor jou
jouw laatste kus
voel ik niet meer
mijn lichaam is tijdelijk verdoofd
zwijgend loop je weg
voorgoed
mijn leven uit...