Ik hoor nu nog de zee
en zie haar golven ontstaan
en in een beweging
voor verre tijden blijven bestaan
Ik voel nu nog het zand
dat door de zee wordt gekust
en straks door de wind in
gladgestreken slaap is gesust
Ik ruik nu nog het zout
en deze zon op mijn huid
en de kijkende lucht
van het stiekeme mensengeluid
Maar er komt een moment
Vanaf dan zal het niets zijn
en voor mij vervallen
van een cirkel in een rechte lijn
Dirk Hermans: | Woensdag, juli 19, 2006 12:00 |
heel goed in woorden gebracht | |
sunset: | Woensdag, juli 19, 2006 10:23 |
Jammer dat jij dood als het begin van het niets ziet. Voor mij is dood slechts een klein - en ook nog onbelangrijk - tussenstation. Wel mooi beeldend overgebrachgt van je. Liefs en fijne levensdag, sunset |
|
Auteur: Sander Kunst | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 19 juli 2006 | ||
Thema's: |