king of viking
Toen ik het lichtenflikkerende cruiseschip "king of viking" op mijn netvlies zag wegdrijven, beving mij een gevoel van intense leegte, een gemiste kans...de ballroommuziek op de achtergrond, de aan elkaar gerijgde kleurenlichten, de barman die net op Isaac van the love boat leek, de dansvloer die gevuld is met dansende paren die drinken en zingen en eten verschansen, deden me wensen dat ik daar was...Waar stinkrijke mannen rolexen uit het zwembad opduiken in een spel dat ze leven noemen, lachten de glittervrouwen met een blad voor hun mond...Begon ik weg te dromen...Zag ik mezelf dansen met een schone jonkvrouw, waarvoor ik prinselijk neerknielde en haar hand begeleidde over de dansvloer om zo langzaam door te schuifelen onder de open sterrenhemel, waar die jazzy-noty, feel-good-vibe in verschillende toonhoogtes te horen was...
Naarmate de boot gestaags verder vaarde, begaf ik me naar het benedendek, waar het rustig was en ik kon bekomen van die gemaakte drukte...In een mooi, zwart pak keek ik uit op het voorbijdrijvende schilderij van een levenloze oever aan de Rijn, waar een eenzame man met glinsterogen zijn laatste sigaret wegsmeet, toen de boot gezapig uit het zicht verdween...Riep ik nog even: "Hey, jij daar" en zwaaide hem na tot hij in mijn uiterste ooghoek verdween...
Dit had mij wel kunnen zijn...
Over dit gedicht
| Auteur: Oxygénée | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||