Last van onze schouders...
Mam vraagt mij of ik voor de kat wil zorgen,zolang zij weg zijn.
Tuurlijk wil ik dat doen mam.
Gelukkig zei mam;",dat is fijn!"
maar gisteren toen ik dat deed werd ik helemaal lam.
Want ik dacht laat ik ook meteen de post eruit halen,
en wat zat er bij?
Een brief over het ontslag waar pap al weken om loopt te malen,
Wat nu te doen?Bellen?Straks worden pap en mam boos op mij!
Toch maar gebeld en gevraagd of ik hem moest open maken,
"doe maar",zei papa,"want van dit gepieker word ik gek."
En toen..ik las hardop;"Ze gaan akkoord!"
en papa kon even niets meer zeggen,géén woord.
Ze zijn akkoord,dus geen ontslag met allemaal leugens en bedrog,
wel ontslag,maar nog tot oktober uitbetaald...
En dan een ontslag waar de waarheid in staat,
en niet waarin papa onderuit word gehaald!
Dat is gelukkig een enorm pluspunt,
tuurlijk,het klopt nog steeds niet wat ze hebben aangericht.
Wat ze papa eerst probeerden te flikken,was een rotstunt!
maar nu zijn ze hier tenminste voor gezwicht...
Papa was er even stil van,
en ik liet samen met mama
aan de andere kant,m'n tranen de vrije loop.
we waren er al een paar weken van in de ban...
En nu word hij niet de grond ingetrapt,
maar schade hebben ze hem al wel aangedaan.
Ze hebben papa gewoon op een kloten manier erbij gelapt,
maar hij komt in ieder geval niet met een ontslag vol leugens op straat te staan.
Papa was zo blij,
hij zat er zo mee in z'n maag.
We zaten er allemaal mee in de knoop,
maar het staat er gelukkig heel anders voor vandaag!
Gister wisten we niet wat jullie nog stond te wachten,
en nu,nu staat het er redelijk goed voor.
Voorbij zijn eindelijk de slapeloze nachten,
en jullie kunnen weer wat onbezorgder met het leven door.
Gelukkig papa,we hebben nooit aan je getwijfeld...
en dat ze akkoord zijn gegaan
Bewijst alleen maar dat je wat zij beweerden
niet hebt gedaan.
En daarom hebben we voor de volle 100% achter je gestaan!
en hun tijd komt nog wel,papa...
"Boontje,komt om z'n loontje"
Monica
7-7-2006