ik ben jou kwijt geraakt aan hem
ooit bespraken we alles, nu is het of ik je niet meer ken
als er iets was mocht ik altijd bij je aankomen
even mijn hart luchten en mijn tranen laten stromen
tot de dag dat ik en hij uit elkaar zijn gegaan
dwaalde jij ook steeds meer bij me vandaan
je vroeg niet meer naar hoe het met me ging
je vroeg alle dingen niet meer, die je normaal vraagt als een vriendin
steeds meer kreeg ik het gevoel dat ik niet meer bij je terecht kon en er alleen voor stond
maar toch hield in me achterhoofd dat jij het misschien ook moeilijk vond
moeilijk omdat je ondertussen ook contact met hem had gekregen
maar dat wil toch niet zeggen dat je geen intresse meer kon tonen in mijn leven?
tot ik die dag antwoord kreeg op al mijn vragen
gevoelens kwamen naar boven, amper te verdragen
jij was zijn beste maatje geworden, is wat hij zei
hij had zoveel aan je gehad, als hij verdrietig was maakte jij hem weer blij
ja, jij was zijn maatje voor het leven
denk dat het andersom ook is gaan gelden, waardoor je mij perongelijk bent vergeten
huilen is wat ik heb gedaan
mij die je al je hele leven kent, heb je gewoon in de kou laten staan
ik kon het maar niet snappen, en snappen doe ik het nog steeds niet
wanneer ik je nodig had, zag jij het niet
Ja, ik ben mijn beste maatje verloren aan mijn ex, dat doet verdriet