Verlaat deze planeet
En zweef eeuwig rond
In je overstroming van passie
Verzeng de hitte die om je heen vliedt
Verprang mijn verlangen
Verdekt met angst
En laat me vliegen in je armen
Gewiegd in de dood
Je bracht mij naar boven
En vleidde me neer in het milde speeksel van je mond
Daar waar het geschiedde
Bracht je me terug
Naar de oorsprong van mijn begin
Middenin het wilde brengen
Van komen en gaan
Verwrongen in mijn pijn van zijn
Belangen verwerpend en toekomst ontziend
Blind voor alles wat passie bemint
Op de dag dat jij het bepaalde
Toen de stormen bleven komen
Op dagen van teder bemind
Bleven we verblijven op ons eeuwige kind
Geschapen daar waar jij het wou
En ik verzot de pas afgesneden werd
Maar ooit zullen we zegevieren
In onze strijd om het bewind
Daar waar jij het wou
En me eeuwig hebt bemind
Vloekend en tierend
Opdat het toch maar niet gebeuren zou
Liet je me achter met een kind dromend over later
Zal ik worden zoals vader en moeder opdat ik worden zou zoals ik later zijn zal
Vrijheid koos het kind
Maar vond er echter geen blijf in
Arm kind, gij die gewild en hebt en eeuwig zijn zal
Wat u omhelt met pijn maar o zo zoet achter blijft
Van de herinnering van het zijn
Mormelend en kwijlend van dodelijke verlangens
Waar het liever niet over had gehoord
Roepend in zijn oren
Ik besta !
Want daar zijt gij geboren
In de grond van eindigheid
Verblijvend in tijden van onrecht
Aangedaan door velen
Kwispelend met hun staarten om gunsten smekend
Die ze nimmer verkregen
Daar ik verkoos
Ze niet te verlenen
Zwalpend tussen hun benen van perversiteit
Bengelend aan het koord
Praesus zult gij worden
Om uw bestaan te bevestigen
En koning van mijn rijk
Waar de zon nimmer ondergaat
Lachend staarden we naar de horizon
Waar de zonnen van ons bestaan ondergingen
Mislukkingen alom
Waarbij we pijnzend achterom keken
En dachten hoe is het gegaan
Daar waar het fout ging
Sta op en beschulig u
Verzadigt van pijnigingen ging ik weer verder
Op de rotspunten van mijn bestaan
Verlangend naar meer
En steeds meer