Je staart me aan,
Ik zie je ogen langs mijn lichaam gaan.
Ik sluit mijn ogen en van binnen moet ik huilen,
Het liefst zou ik mij achter jou willen verschuilen.
Ik ben niet mooi, ik ben niet dun, ik ben niet knap.
Ik ben dik en lelijk, wist je dat...
Ik draai me om en voel je ogen in mijn rug prikken,
Heb het gevoel dat ik ga stikken...
Je kijkt me aan met een verwarde blik,
Je zegt dat ik dun ben, maar je vindt me dik...
Mensen kunnen zo hard zijn,
Waarom kent niemand mijn pijn?
Echte schoonheid zit van binnen,
Maar ik kan haar niet vinden...
Mijn lichaam verbergt de schoonheid...
En ik raak mezelf steeds verder kwijt...