in bloeien voor de dood | |
in een graf vol bloemen vindt de dood haar aards bestaan ze staat een levenlang te bloeien te wachten op verlaten gaan je lachte om de snelheid die botste met beton het rode bloed dat stolde na de sprong van het balkon ontkende de depressie die je naar beneden zoog liep weg voor de vergiften die de ander op je spoog groeide dwars door muren schopte tegen normen aan wist dat het niet lang zou duren want niemand nam iets van je aan graaide naar de aandacht dat het leven je nog bood versteende zonder warmte in bloeien voor de dood wil melker 12/06/2006 |
Mathilde: | Maandag, juni 12, 2006 20:52 |
in alle warmte een ijzingwekkend gedicht. genietend van jouw woorden! kus, mathilde |
|
Boudaatje: | Maandag, juni 12, 2006 20:33 |
Dank je wel Wil, je heb me weer laten genieten door één van je schrijven, had al namelijk een poosje zitten klikken op gedichten...en toen viel ik op de jouwe... Boud. |
|
elze: | Maandag, juni 12, 2006 20:13 |
het is een keus, de vrijheid van een mens - wat is goed en wat is fout pracht gedicht weer maestro laifs,,elze |
|
nippy: | Maandag, juni 12, 2006 19:40 |
prachtig doch zo droef neergezet....liefs | |
switi lobi: | Maandag, juni 12, 2006 19:35 |
Stil gelezen....indringend mooi. Fijne avond Wil! Liefsliefs, switi lobi |
|
hiljaa: | Maandag, juni 12, 2006 19:34 |
hopelijk hebben we nog veel tijd om te bloeien voor die dood! mooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 12 juni 2006 | ||
Thema's: |