Niets meer.
Stil verdwaal ik in jouw woorden
stekende woorden, vol woede,
haat van lang vervlogen tijden,
eens goede tijden.
Stekende blikken, harde ogen
Je gezicht langzaam besmeurd
door één grote waas.
En ik dwaal, dwaal ergens daartussen
De chaos die jij achterlaat
kan ik niet oplossen.
Puinbergen voor mij achtergelaten
maar ik zie niets meer.
Niets meer.
Reacties op dit gedicht
| stiekem*alleen: | Dinsdag, juni 06, 2006 18:36 |
| eg mooi ik ben er ook helemaal stil van, ook wel herkenbaar.. veel liefs&sterkte mandy |
|
| Angel wings: | Dinsdag, juni 06, 2006 14:49 |
| ik ben er stil van | |
| Cheeke: | Dinsdag, juni 06, 2006 13:46 |
| Intens gevoelig geschreven en heel graag gelezen... Liefs, Cheeke |
|
| mienke: | Dinsdag, juni 06, 2006 11:43 |
| stilmakend mooi.. liefs mienke | |
| Nemesis: | Dinsdag, juni 06, 2006 11:25 |
Nu vier keer gelezen. Mooie chute; en rakend mooi. [en ik blijf lezen] Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: .rose | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||