Het zwarte gat
is niet groter dan oneindig
Al bestaat het wel langer
dan mijn leven tot nu toe was
De breedte blijkt ook groter
dan mijn jeugd reikt
De sterren verlichten mijn gedachten niet
in de donkere dagen
Deze duren van mijn geboorte tot mijn dood
mijn gevoel is gestorven in het duister
Af en toe een kronkelbocht van ontkenning
stuit op nog meer onbekendheid
En de reis duurt voort…
ring: | Donderdag, juni 01, 2006 20:59 |
en de reis duurt voort tot het licht zich weer aandient,xxxingrid | |
lachebekje1988: | Woensdag, mei 31, 2006 11:12 |
Mooi verwoord! Liefs, |
|
L.Bert: | Woensdag, mei 31, 2006 08:37 |
Mooi gedicht maar zoek een andere reisleider! | |
fran92: | Woensdag, mei 31, 2006 07:54 |
wow echt heel mooi geschreven,,! liefs fran92 |
|
tulpje: | Woensdag, mei 31, 2006 01:54 |
mooi verwoord truste knuffel liefs tulpje |
|
DANTY: | Woensdag, mei 31, 2006 01:33 |
JA DE REIS BRENGT JE LESSEN ZODAT JE LEREN ZULT. HOE ERGELIJK DAT KLINKT EN HOE IRRITANT HET OOK IS. DE ENIGE GOEDE EN HARDE LEERSCHOOL IS DE WARE DUISTERNIS..BEN ER GEWEEST. | |
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 31 mei 2006 | ||
Thema's: |