mijn dienaar’s zorgen
ik ontferm mijn uwe
en leg mijn deken als dood
naast me neer
mijn wentel draalt haar as
tot ik mij ten ruste
naast de deken zag
en ik lag slechts onbezig
met in mijn handen
die teerbemind mijn dienaar’s
zorgen tot aan het breken
van die stervensdag
zomaar ergens op dien morgen
hiljaa: | Woensdag, mei 24, 2006 09:37 |
het deken is een teken van warmte en gloed vereeuwigd in leven door stromend bloed knufliefs--hiljaa-- |
|
Jan van Dord: | Dinsdag, mei 23, 2006 20:53 |
Ik vind dit een mooi gedicht !!! jan |
|
L!@: | Dinsdag, mei 23, 2006 20:45 |
mooi geschreven, | |
switi lobi: | Dinsdag, mei 23, 2006 20:19 |
Zo, zó mooi...... Fijne avond Elze! Liefsliefs, switi lobi |
|
Klaes: | Dinsdag, mei 23, 2006 13:10 |
bewonderingswaardig mooi groet/klaes |
|
sunset: | Dinsdag, mei 23, 2006 12:53 |
''Ouderwets'' mooi en een echt leesgenot. Liefs, sunset |
|
remie: | Dinsdag, mei 23, 2006 12:48 |
mooi elze....liefs Remie | |
m@rcel: | Dinsdag, mei 23, 2006 12:46 |
stilmakend mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
~MeLoDy~: | Dinsdag, mei 23, 2006 11:32 |
zwaar... mooi verwoord... gr. MeLoDy |
|
chocaatje: | Dinsdag, mei 23, 2006 10:34 |
zelfs de dood kan je je prachtig terug laten komen in een gdicht.Liefs mieke | |
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 23 mei 2006 | ||
Thema's: |