luister, ik geef het toe
dat was grof van mij
maar dat beeld van jou
en haar slijmend aan je zij
verscheurd mijn gestoken hart
je zegt je hebt spijt en wil vergiffenis
dat geloof ik en wil je dat ook geven
terwijl ik verzuip in pijnlijke droefenis
ik probeer je al maanden uit te leggen
wat ik voel en wat jij met me doet
waarom laat je je dan vangen
door geslijm en een jonge snoet
je breekt mijn hart voor de zoveelste keer
toch ben ik taai, heb al veel gezien
niemand weet wat ik nu heb doorstaan
wil je niet kwijt aan zo’n stomme trien
wil jij mij nu vergeven
die kwade brief
en de strijdbijl begraven
ik heb je zo lief