Op de kruising van vele wegen
waar we beiden verdwaalt staan
mag ik misschien verder met jou lopen
en knoop jij je gesprek met me aan
geef me rust in mijn zwerversbestaan
laat de zon mijn huid verwarmen
mag ik schuilen en huilen
stilletjes bij jou in je armen
geef me geborgenheid en liefde
laat me leven in dromen land
respecteer mijn woorden
reik me een uitgestoken hand
op de kruising van vele wegen
keken we elkaar in de ogen
je keerde me de rug toe
mijn gevoel had me bedrogen
als je mijn naam roept
zal ik rustig naar je komen
tot die tijd wil ik alleen maar
op herinneringen blijven dromen
mums: | Donderdag, mei 11, 2006 22:49 |
wat weer een mooi gedicht, waarin je je verlangen naar.. weer prachtig weet neer te zetten. liefs mums |
|
lachebekje1988: | Donderdag, mei 11, 2006 17:06 |
Het komt wel stap voor stap! Misschien helpt mijn gedicht je bent niet alleen! lIEFS, |
|
nippy: | Donderdag, mei 11, 2006 15:25 |
heel erg mooi... | |
Melanie de K.: | Donderdag, mei 11, 2006 14:38 |
het is als of je mijn gevoel beschrijft! ''n super gedicht! heel mooi gedaan! liefs Melanie |
|
Artifex: | Donderdag, mei 11, 2006 13:33 |
Mooi verlangend geschreven. Dikke knuf... Liefs, Artifex. |
|
Reiger: | Donderdag, mei 11, 2006 12:39 |
Een zonnige knuffel voor jou:) | |
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 mei 2006 | ||
Thema's: |