In het slapen van jouw ogen,
fluistert liefde mij een stem,
van zomerse lentebloemen,
- behoor ik dan tot hem -
langs het vlinderen
van mijn denken,
starend
naar jouw lach
en stiekem
zachtjes kussen
totdat de hemel
vallen mag.
Maar zelfs dan
streel ik
nog verder,
tot het tintelen
van je huid
en het ontluiken
van de liefde,
als enige geluid.