--Stilte; Tyyni--
Duo Amon en Aurinko Rauha
Hij zweeg, en het kon hem niks schelen
normaal is hij hard, zakelijk gemeen
van geluiden zijn er zo velen
maar van stiltes heb je er maar één
toch, de stilte kan een vriend zijn
en je neerhalen om 12 uur
de stilte is leeg en zwijgt
schreeuwend tegen de muur
stiltes zijn anders eigenwijs
zijn bijzonder en apart
geluidloos maar ook
oorverdovend hard
schreeuwen hard in je oren
totdat het pijn doet en meer
laten je in hun stiltes geloven
geluiden scherp als een van speer
laat mij in mijn stilte
ondergaan deze straf
close but not closer
trek je handen van mij af
verdrinkend met de ondergaande zon
in stilte en in het geheim
omdat ik de stilte niet overwon
zingt het nu een doods-refrein
ik denk aan jou in stilte
tracht enigsinds verdriet en pijn
ondanks dat je er niet bent
zal je er in stilte altijd zijn
in stilte terwijl de bladeren vallen
op de grond waar jij slechts op drie kleine meters
ligt in een kist met glazen wanden
en ik zal je nooit vergeten
In alle stilte lig je daar
en heeft schreeuwen geen zin
stil fluister ik je naam
en noem je 'mijn' vriendin.....