verlies
nachten lang hielt het me waker
het leek nog zo verweg
de worden in me hooft die me gek maakte
het leek net of het me egt raakte
even leek alles anders
het leek wel droom
even keek ik door mijn ogen
die waren helemaal rood
ik snapte het maar niet
wilde het maar niet begrijpen
nu snap ik het wel
dat ik nooit meer naar jou kan kijken
mijn ogen werden roder
en ik hielt het egt niet meer
de tranen stroomde langzaam
en toen wilde ik niet meer
het leek nog zo verweg
de worden in me hooft die me gek maakte
het leek net of het me egt raakte
even leek alles anders
het leek wel droom
even keek ik door mijn ogen
die waren helemaal rood
ik snapte het maar niet
wilde het maar niet begrijpen
nu snap ik het wel
dat ik nooit meer naar jou kan kijken
mijn ogen werden roder
en ik hielt het egt niet meer
de tranen stroomde langzaam
en toen wilde ik niet meer
Reacties op dit gedicht
| Sasjanna: | Dinsdag, april 18, 2006 18:59 |
| aangrijpend... zeer mooi verwoord iig! ps: er staan wel een paar spellingsfoutjes in... niet dat het er toe doet, want de boodschap komt cker over, mr tog..:p liefs Sasjanna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gwn die meisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2006 | ||
| Thema's: | ||