hoepel toch op loop naar de maan
mijn wens was : jouw bestaan
je bracht me zo veel verdriet
zie je dat dan niet ?
ik hoopte op een beter leven
ik d8t dat jij me dat kon geven ..
je besloot me te gaan haten
ik begon over je te praten ..
ik hoor telkens in mijn hoofd..
Die zinnen die je tegen me zei:
ik haat je en wil je nooit meer zien
Eerst kwam je mijn hart stelen
En nu heb je me verlaten
Zou nog zoveel willen delen
Maar kan niet anders, dan je haten..
Er gaat geen dag voorbij
Zonder dat je me in gedachten stoort
Ik kom er wel doorheen,
En alles wat ik zeg..
Is wat ik meen.
ik ben je ook gaan haten !
Ik hoef je niet meer je heb me bedrogen.
stop en rot op !
paar weken later zie ik je daar zitten
huilend op dat bankje ..
ik durfde je niks te vragen
Ben je mij al vergeten?
Ik zal het nooit weten. !!?