soms sta ik voor de spiegel, en doe even mijn masker af
achter dat masker schuilen zoveel onbegrijpelijke dingen
ik probeer er keer op keer door heen te dringen
De mensen kennen mij als de vrolijke meid
maar van binnen strijd ik een eeuwenlange strijd
niemand die dit zal begrijpen
niemand die het zal horen
omdat niemand door die muur heen kan boren
Het zit veilig opgeborgen
ik moet maar voor mijn eigen problemen zorgen
omdat niemand me kan helpen
Maar dit leven, zonder vertrouwen in mensen
zal ik een ander nooit toewensen