het wit tussen de woorden
spreekt mij meer aan
het definieert de stilte
in de verlegenheid van woorden
met verve zet ze zich schrap
poëzie is steeds weer gesteggel
elke voetstap omzichtig
wandelend langs de lijn
wollige woorden
in onschuldige pasjes
wassend haar wit uit de ogen
genesteld bij toeval
in het voorbijgaan……
© Klaes 08-06-04
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 08 april 2006 | ||
Thema's: |