De oorzaak, ben ik!

Zomaar een omslag
Gefrustreerd en dan weer een lach
Ik wil het soms ook niet
Jouw reactie, doet mij zo’n verdriet

Ruzie en irritatie zijn de gevolgen
Ik, die daar elke keer weer voor zal zorgen
Tranen hebben geen zin
Telkens zie ik dat weer in

Waarom toch elke keer
Gebeurt het steeds weer
Tot op een dag met verdriet
Jij, ons , niet meer ziet

Hoe kan ik dat laten gebeuren
Ons, zo laten verscheuren
En dat door mijn eigen schuld
Misschien alleen door mijn ongeduld

Waarom toch elke keer
Dat ik je opeens volhard negeer
Zal ik mijn verleden de schuld geven
Of zijn het emoties die ik heb verzwegen

Consequenties zullen het bepalen
Of mijn wisselen zich zullen herhalen
Hoe kan ik jou zo laten vallen
En onze dag op het laatste moment vergallen

Waarom toch elke keer
Zelfs ik verdraag het niet meer
Ik hoop dat je me gelooft
Voordat je deze mooie liefde dooft

Deze keer ging ik over de lijn
Ik weet dat ik voorzichtiger moet zijn
Nog 1 kans voor mij,..
Dan zetten we onze zorgen weer even opzij!