snuffie: | Vrijdag, april 14, 2006 11:00 |
heel mooi ja, ben er ook blij mee.. liefs snuffie |
|
watspreektjouaan: | Dinsdag, april 04, 2006 20:28 |
*stilte* Mooi Anneke |
|
tulpje: | Dinsdag, april 04, 2006 10:25 |
wauw wat een super mooi gedicht en prachtig verwoord en het is allemaal zo ja je bent en parel in zijn hand en hij droogt je tranen hij is er altijd jij ook Gods zegen toegewenst liefs en knuffs | |
hofstoppel: | Dinsdag, april 04, 2006 00:02 |
Heel mooi geschreven en onbewust heb je mij weer wat steun gegeven! Bedankt |
|
m@rcel: | Maandag, april 03, 2006 23:28 |
wat ontzettend prachtig verwoord heel mooi Liefs m@rcel |
|
Ward van der Zee: | Maandag, april 03, 2006 21:41 |
WOOOOOW :O schitterend!! ik heb er zelf ook lang moeite mee gehad om eerlijk te tegenover mijn ouders die fel tegen geloof zijn, maar nu gaat het echt een stuk beter. Dit gedicht is in ieder geval een bemoediging voor iedereen!! toppertje :) |
|
Hans Winter: | Maandag, april 03, 2006 21:17 |
geef je gestalte aan de geest, hoop je enigszins verwant te zijn aan de zoon, zal je dan de vader herkennen in wie naast je staat. hans |
|
Dirk Hermans: | Maandag, april 03, 2006 20:52 |
heel mooi prachtig verwoord groetjes Dirk |
|
switi lobi: | Maandag, april 03, 2006 20:33 |
Dank je wel Anneke Liefsliefs, switi lobi |
|