Puzzel
Vandaag herinnerde ik me weer…
Weer een stukje van de puzzel.
De puzzel die jij me heb geschonken.
Het is geen leuke puzzel,
Want elk stukje…
Dat doet me pijn.
Ik heb het ook voor een tijdje weggestopt,
De puzzel in een “laatje” gedaan.
Maar nu is het “laatje” weer open,
En komt alles weer terug.
Het komt langzaam,
Maar elk detail komt (denk ik) terug.
Me ouders steunen me (en de rest ook) gelukkig wel.
Dat heb ik ook hard nodig nu.
Dus daarmee leg ik elk puzzelstukje weer terug,
En als de puzzel af is dan…
Dan kan hij opgeruimd worden,
Dan geef ik de puzzel een plek in mijn hart.