Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, maart 31, 2006 21:48 |
| de wind over het water draagt een volgende adem aan, reeds verzadigd van zee, maar dan zoeter, het doet je langs het stromen lopen, zoeken hoe de golven aan de aarde raken, onderweg het licht tot hemels zilver maken, houd je het niet vast, dan word je een langer baan ‘s avonds goud beloofd. hans |
|
| erje: | Vrijdag, maart 31, 2006 15:00 |
| erg mooi en graag gelezen en op of ob kan allebei hoor heb het even nagekeken liefs erje |
|
| lachebekje1988: | Vrijdag, maart 31, 2006 13:54 |
| Prachtig geschreven, top. Liefs, Moederlachebekje1988 en Lachebekje1988 |
|
| fran92: | Vrijdag, maart 31, 2006 12:31 |
| wat een prachtig gedicht en vol waarheid! heel mooi veel liefs fran92 |
|
| Elze: | Vrijdag, maart 31, 2006 11:55 |
| zuiver dit ,prachtig laifs,,elze |
|
| L!@: | Vrijdag, maart 31, 2006 09:47 |
| soms hoef je niet te zoeken om te vinden... ;-) | |
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, maart 31, 2006 08:16 |
| Hihi op(b)serveren we gaan ze toch niet eten hé... brr knuf Annemieke hihi die natuurlijk altijd foutloos schrijft( niet dus) |
|
| Reiger: | Vrijdag, maart 31, 2006 08:15 |
| Wat een supermooie....en een mooie waarheid! | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||