Niet het papier kunnen verbranden om
een 'schoon' verleden iets meer te
verhelderen, maar slechts de hoekjes
scheuren om ze dan alsnog weer te
verproppen in hereniging, ze uit te vouwen
 
 
Je hartslag was de mijne toen ik rende
- en werd achtervolgd door niets
 
 
Want zo voelde het toen ik mijn eigen
droom in stukjes leek te breken en het
zelf niet doorhad, vergeten wat mijn leven
me te bieden had - met of zonder jou
 
 
Het verhaal dat mij al langer aangevallen heeft
- dan wel de ademloosheid in jouw ogen, die
ik sprakeloos mag bewonderen, als enige.
 
 
 
 
 
Geschreven door
Suzanne.
Reacties op dit gedicht
Suzanne. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

linsloy: Woensdag, maart 15, 2006 13:43
n doordenkertje :-p maar wel heel schoon ze :-)

Quando: Maandag, maart 13, 2006 21:34
wohw, prachtig.

liefs

Sifra.K: Maandag, maart 13, 2006 19:38
Prachtig

Liefs,
Sifra

Over dit gedicht
Auteur:  Suzanne. Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  michris
Gepubliceerd op:  13 maart 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.