Er zijn zo dagen dat alles misgaat.
Er zijn zo dagen dat de dag maar niet voorbij gaat.
Er zijn zo dagen van woede en verdriet,
maar in die dagen ken je de vreugde niet…
De vreugde waar je met je vrienden praat.
De vreugde waar je zorgen achterwege laat.
De vreugde van liefde en geluk,
maar ook zo’n vreugde gaat stuk…
Een moment waar je ontroostbaar bent.
Een moment waar je geen blijheid kent.
Een moment waar je je zorgen maakt,
maar die trieste bui ontwaakt…
Zo zie je, na regen komt zonneschijn.
Zo zal het leven altijd zijn.
Schommelend tussen vreugde en verdriet,
maar niemand die het écht inziet…