Iets wat niet meer kan.
Dat was het dan.
Het leek goed te gaan.
Maar in weze was het vergaan.
Zo veel dromen en zo veel hoop.
Nu is er enkel nog een schroothoop.
Vriendschap is enkel een restant
Van een glory aan de goden verwant
Het is nu tijd om de duisternis te ontmoeten.
Alle zonden alle pijn doen my boeten.
Het is een groots kwaad wat is gesticht.
Na lang dwalen word het mischien wat verlicht.
Ik zal je missen maar loslaten met spoed.
Ik zal je vergeten omdat het moet,
Anders zullen haat en razernij triompheren,
En dat is iets waar niemand van zal leren
Dus vaarwel dan, dit was het dan.
Het was onvoorstelbaar, dat zoiets kan.
Maar het was ook te mooi om waar te zijn.
Zorgen zal ik nu dat ik verdwijn
Uit jouw leven en uit mijn pijn,
Dan heb jij het mischien ook nog eens fijn.
Tot in een andere wereld!