Die dag ...
Die dag zei je tegen mij: het is voorbij,
het wil niet meer tussen jou en mij.
Die zin sloeg op me in als een bom,
en ik dacht bij mezelf, waarom?
Voor mijn gevoel ging alles zo goed,
als ik me shit voelde gaf jij mij weer nieuwe moed.
Waarom moest je het nou ineens uitmaken?
Waarom moest je mij diep in mijn hart raken?
Je liet me alleen met een vreselijk gevoel,
om me heen allerlei gekrioel.
Maar ik hoorde alleen die ene zin,
en ging me uithuilen in de armen van me vriendin.
Het heeft lang geduurd voordat ik de zin van het leven weer zag,
dat ik weer rondliep met een vrolijke lach.
Maar nu voel ik me helemaal weer blij,
en ik zie dat het zo ook maar beter is tussen jou en mij.