Hier zit ik dan..
Huilen is precies het enigste wat ik nog kan..
Ik vraag me af waarom ik je dit aandoe..
Ik ben al de pijn echt zo moe..
Laat me gaan, dan heeft niemand nog pijn door mij..
Dit ene probleem kan er nog wel bij..
Ik denk aan wat ik jou heb aan gedaan..
Hier sta ik huilend in het licht van de maan..
Er zal niemand zijn die het ontdekt dat ik weg ben..
Niemand die me ooit echt heeft gekend..
Ik heb het verpest bij jou..
Ik heb je laten staan in de kou..
Ik liet je vallen wanneer je mij het hardste nodig had..
Ik heb al de tijden verpest die we samen hebben gehad..
Nu pas besef ik wat je voor me bent maar wel te laat..
Ik ben je kwijt door al mijn domme praat..
Ik maak gewoon een einde aan dit leven..
Veel is er in mijn kleine leventje niet meer te beleven..
Ik heb je nodig..
En jij dacht: "ik ben hier overbodig"
Nu het mij echt spijt..
Is het de pijn die me bijt..
Ik kan je beter verlaten..
Want het helpt toch niet meer om te praten..
Vaarwel mijn vriend..