Nu mijn masker eraf is
en een ieder mijn gezicht ziet,
word mijn binnen buiten.
De maskers die mij eerst zo bekend
waren en zo vertrouwd en veilig voelde,
knellen nu om mijn gezicht.
ze verscheuren mij van binnen,
hetgeen ik ooit was ben ik niet meer,
het zoeken naar de zoektocht
maak mij zeeziek heen en weer.
Dit reisverslag is niet gemaakt
om te te luisteren maar om te voelen,
om die eeuwigdurende emotielooze leegte
opnieuw te vullen met weer nieuwe tranen.