De eerste keer dat ik je zag,
je lieve ogen, je stralende lach.
Ze zeiden mij wel iets,
maar toch deed ik niets.
Ik keek je aan,
de grond ging even onder mij vandaan.
Ik zocht naar houvast, verloren in tijd
ik vond daarentegen onzekerheid.
Die keren dat ik mij lelijk heb vergist,
heeft mijn verstand een stuk gevoel uitgewist.
Ik weet niet hoe, het gebeurde te vlug
maar toen ik jou zag kwam het gevoel weer terug!!