een enkel moment heeft zoveel betekenis
weet aldoor niet steevast wat de herkenning is
spontaan ontstaan weer verdergewandelt
richting een volgent moment waar men naar handelt
een moment zou men vastgenagelt willen zijn
aan de pracht opnames van dat moment zo fijn
vastgeroest gekoestert aan den borst
lest men gretig des dorstigen dorst
begeert het moment met fragment des te meer
hoezeer en genoeglijk men er op reageer
momenten zijn en moeten blijven uniek
daar spant het leven vol genade der kroniek
een machtig gevoel wat er dan gebeurt
wat zal het zijn als men leegte betreurt
de menigte slokt het momentje op
geluk in momentopnames raakt nooit in flop
omdat er vele soorten en vormen in varieren
zal men de onderste steen op de bovenste keren
altijd het gevoel te zullen omhelsen met trots
de branding in de duisternis onze vaste rots
bouwen op fundamenten vol vertrouwen
zal men de momenten opstouwen
in ectase facinerend boeiend en niet te versmaden
zal men het met trotsdom potsierlijk overladen
momentopnames ik ben er door geboeid
en me nu door middel dit gedicht vermoeid
even mijn gedachten te formuleren en beschrijven
kon weer even heerlijk mijn gevoel uitdrijven
mijn moment koester ik steevast keer op keer
mogelijkheden komen er dan des te meer
ik brand van nieuwschierigheid van mijn latere tijdbesef
waneer ik weer eens der momentopnames tref
07 02 2006 enja<eva>
Auteur: soulmates eva roelofsen | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 februari 2006 | ||
Thema's: |