het kind in mij
liet me geloven
een roze wolk
vuur niet te doven
als een roos
liet je me bloeien
voor eeuwig
blijven groeien
de wind liet
me dansen
nachten vol passie
alle kansen
ik liep over water
keerde elke steen
als jij mijn liefste
maar niet verdween
toen mijn ogen
de wereld weer zag
wist ik dat deze liefde
niet verder bloeien mag
**a girl**: | Zondag, januari 29, 2006 16:12 |
één woord: prachtig! liefs, |
|
hiljaa: | Zondag, januari 29, 2006 13:36 |
geniet van die dromen en ooit!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
mums: | Zondag, januari 29, 2006 13:20 |
Eerst dacht ik..gelukkig, maar helaas de laatste zinnen maken duidelijk dat het een droom was. Niet alle dromen zijn bedrog ,hoop dat ze werkelijheid worden voor jou. liefs mums |
|
~~~eilahtan~~~: | Zondag, januari 29, 2006 13:01 |
erg triest remie maar ik vind hem prachtig ondanks de pijn die er in te lezen is en eens komt die tijd voor jou ook weer liefs kus nathie |
|
Peter van Tiel: | Zondag, januari 29, 2006 11:55 |
Eens komt de tijd dat je liefde wel bloeien zal. Knuffie, Peter. |
|
erje: | Zondag, januari 29, 2006 11:49 |
erg mooi gedicht met en over rozen alleen had ik gehoopt dat de laatste zin met wel begon liefs erje |
|
switi lobi: | Zondag, januari 29, 2006 11:25 |
Bijzonder mooi, maar ook een beetje triest....... Fijne zondag....liefsliefs, switi lobi |
|
druppeltje: | Zondag, januari 29, 2006 11:15 |
jammer, mooi gedichtje liefs |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 29 januari 2006 | ||
Thema's: |