Je keek me aan met een blik van 'kom maar op'
die houding had je ook heel erg nodig, zo bleek

Elke dag naar het ziekenhuis, chemokuren en bestralingen, week na week
je had een zware vorm van kanker, zei de dokter en druk daarmee mijn gevoel op stop

We gingen een gevecht aan, ik en mijn spruit
Jij tegen de kanker en ik tegen mijn verdriet

Je liet je niet kennen en lachte elke dag voluit
Ik had mijn strijd al verloren, alleen erkende ik dat niet

Je bent door alles heen en gaat als een komeet
Iedereen staat versteld van je ongekende kracht

En ik probeer met je mee te varen, met de pijn die ik verbeet
Dat is niet gelukt, ik moet het zelf doen uit alle macht