Ogen sluiten in de nacht
Sluimer valt over me heen
Maar de slaap wil niet komen
Koude rilling over mijn lijf
Kruip dieper weg onder de deken
Ik weet precies wat ik mis
Bed is vol maar voelt zo leeg
De eenzaamheid verstikt me
Wat eens zo mooi was is weg
De leugen voor de buitenwereld
Is overdag de schijn ophouden
Maar in de nacht komt mijn verdriet
In de nacht, het gemis
Niet meer de liefde mogen voelen
Die ik ooit ontving, en nu vervaagd lijkt te zijn
Gert: | Vrijdag, januari 20, 2006 13:32 |
En toch vraag ik me af of al die fictie van jou wel zo fictie is... Liefs |
|
hiljaa: | Donderdag, januari 19, 2006 20:27 |
fictie mooi verwoord hoor! knufliefs--hiljaa-- |
|
L.Bert: | Donderdag, januari 19, 2006 16:02 |
Een grote eenzame kilte spreekt uit dit prachtige gedicht! Gelukkig fictie. | |
elze: | Donderdag, januari 19, 2006 13:53 |
prachtig dit laifs.. |
|
HIJ&ZIJ: | Donderdag, januari 19, 2006 13:14 |
mooie dit Mieke, ik voel het verdriet, fictie maar toch, goed ingeleefd! liefs, |
|
sunset: | Donderdag, januari 19, 2006 13:07 |
Treffende invoelende verwoording. Liefs, sunset |
|
Amon: | Donderdag, januari 19, 2006 13:06 |
schitterend hoor ! | |
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 19 januari 2006 | ||
Thema's: |