"Het is wat", was wat ik tegen je zei
Toen jij mijn verlangens eindelijk suste
Het is nog maar 30 nachtjes geleden
Dat jij mij daar plotseling kuste...
Ik wachtte al zo lang op dit moment
Nog nooit was ik zo blij
We bleven slapen bij een vriendin
En jij koos eindelijk voor mij
Een nacht waarvan ik droomde
Haar ooit te mogen beleven
Verstrengeld in innige omhelzing
Mij voor altijd in jou armen begeven...
Een spannend maar veilig gevoel
Niets weer liet ons dit te doen
Ons lot, voor goed verzegeld
En dat enkel door jou zoen
Maar nu is deze korte roman
Abrupt geƫindigd in niets dan vragen en verlangen
30 nachtjes later, het is uit
En tranen sieren mijn wangen
Een oceaan van verdriet
Spoelt weg wat ik ooit had
En ik kan niet stoppen met denken:
"Het is wat..."