De dood hoort bij het leven,
dat weten we met ons verstand.
Maar het is zo moeilijk te bevatten,
als je door verdriet word overmand.
Dan overheerst het gevoel,
is alles even verward.
Je mond zwijgt dan heel even,
dan spreek je met je hart.
Dingen die zo belangrijk leken,
lijken nu maar een kleinigheid.
Je zou alles wel op willen geven,
voor een beetje extra tijd.
Maar dan kijk je om je heen,
naar alle herkenbare dingen,
en dan weet je 't is nooit écht voorbij,
er zijn nog zóveel mooie herinneringen.
hiljaa: | Vrijdag, januari 06, 2006 21:25 |
er zijn zeker mooie herinneringen!! knufliefs--hiljaa-- |
|
m@rcel: | Vrijdag, januari 06, 2006 20:38 |
prachtig geschreven en o zo waar Liefs m@rcel |
|
switi lobi: | Vrijdag, januari 06, 2006 19:31 |
Ja, dat is zeker waar....liefsliefs, fijne avond! switi lobi | |
L.Bert: | Vrijdag, januari 06, 2006 18:55 |
Blijf kijken en blijf schrijven. Je bent er weer. Fijn! | |
Auteur: Ria -rimpeling- | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2006 | ||
Thema's: |