Machteloos en kwaad
Reed hij met volle vaart
Over de snelweg
Het was pech
Dat hij de bocht te laat zag
Een uur leek wel een dag
En hij kwam maar niet thuis
Luisterend naar het geruis
Zat ze te wachten op een teken van leven
Steeds zat ze hun ruzie opnieuw te beleven
Zag ze de beelden van een ongeluk
En ze was helemaal stuk
Toen ze hoorde wat er was gebeurd
Hij was mee gesleurd
Door de kwaadheid
En de eeuwigheid is de werkelijkheid
Te weten
Dat ze nooit zal vergeten
Hoe ze hem de dood heeft ingejaagd
Ze heeft hem niet eens gevraagd
Hoe hij zich werkelijk voelde
En als ze samen kroelde
Zeiden ze wel allebei: Ik hou van jou
En nu voelde ze de kou
Dat door een stomme ruzie die eigenlijk nergens over ging
Hij was zo'n lekker ding
Wat moet ze nou zonder hem?