Wanneer de dwazen de waarheid gaan spreken
Met scherpe klanken uit hun jolige mond
Woorden die breken al de muren om je heen
Muren van leugens, ooit zorgvuldig opgebouwd
Wanneer de drank die je drinkt
Je niet meer een gevoel kan geven,dat je vlucht
Ook niet voor heel even je een andere kijk geven
Wat heeft het dan nog voor zin
Wanneer de kaarten die je uitlegt
Tegenstrijdigheden vertonen op ieder vlak
Ze zijn verkeerd gedeeld in de handen van t lot
Of het zelf de weg volslagen kwijt is
Dan is het tijd zelf je weg te gaan bepalen...
ring: | Donderdag, januari 05, 2006 20:53 |
mieks,als je niet oppast,stijg je nog boven jezelf uit... Erg mooi! liefs Ingrid |
|
Henk Knibbeler: | Maandag, januari 02, 2006 18:39 |
graag gelezen, maar ik vind het een beetje rommelig overkomen. Met enige inkorting zou je gedicht zeker zo sterk zijn, maar wie ben ik? groets, Henk. |
|
switi lobi: | Maandag, januari 02, 2006 17:53 |
Erg goed! Liefsliefs, switi lobi | |
L.Bert: | Maandag, januari 02, 2006 16:07 |
Niet zomaar een gedicht. Een heel mooi "fictie"-gedicht! | |
HIJ&ZIJ: | Maandag, januari 02, 2006 15:49 |
Tarort gespeeld? Wens jou ook alle goeds voor 2006, en ja, een naamsverandering ;-) liefs, Cora |
|
m@rcel: | Maandag, januari 02, 2006 15:21 |
heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 02 januari 2006 | ||
Thema's: |