Voor Papa,
Waarom ik, waarom is dit mij overkomen, waarom, vertel het me, waarom is mijn papa mij ontnomen?
Wat heeft hij misdaan? Dat het daar ‘het’ daarboven heeft besloten
hem te laten gaan?
Was het zijn tijd, wat heeft papa verkeerd gedaan?
Kon hij niet gewoon blijven leven, in het huisje langs de laan?
Vertel het me iemand! Ik wil het antwoord weten, onze communicatie, nu slechts doormidden gespleten.
Ik wist dat hij kanker had, dat wist ik al toen ik naast zijn ziekenhuisbed zat. Maar het drong pas echt tot me door toen ik het te kregen hoor.
Dit gedicht nu afgelopen, papa laat wat van je horen, je zien of een teken dat je er voor me ben, laat ik het hopen...