De beslissing
Ik vraag me af waar iedereen mee bezig is,
plots lijken ze het beste te willen.
Maar het is een te groot gemis,
de honger die ik voel, is niet te stillen.
Plots denken ze me te kunnen helpen,
Maar niemand weet hoe het werkelijk is.
Ik voel me één van een paar jonge welpen,
Nog even zo bang voor de wildernis.
Je kunt me telkens weer troosten,
woorden doen meer pijn dan zij allen denken.
Het liefst vertrek ik nu naar het Oosten,
jou even mijn volle aandacht schenken.
Het is niet voorbij,
van jou zal ik altijd blijven houden.
Het is nog geen tijd voor mij, niet voor ons allebei,
je hebt me van die beslissing weerhouden.