ik kom thuis,
in een huis heel alleen.
de warmte van het water,
slaat om me heen.

tranen vermengen zich,
in het grote waterbed.
in mijn ogen,
voor altijd tranen gezet.

de wereld heeft maar even getreurd,
maar voor mij leeft nog altijd door,
dat wat er is gebeurd.

Hij is van mij afgenomen,
en hij was mijn geluk.
Hij leeft enkel nog in mijn dromen,
mijn hartje ligt nog stuk.

en nu,
nu iedereen gelukkig is,
omdat de kerst eraan komt,
wordt het erger mijn gemis.

de wereld heeft maar even meegevoeld,
maar niemand,
niemand weet hoe pijnlijk echt mijn gemis voelt

noot: dit heb ik geschreven voor mijn baas, omdat ze haar vriend heel erg mist. dit worden haar eerste feestdagen zonder hem.

fox_bert heeft me geholpen, dank je Bertje!!