het liefst wil ik rennen.
weg rennen voor de mensen die me kennen.
mensen die me kennen doen me het meeste pijn.
waarom moet het leven zo hard zijn.
ik wil niet rennen doordat ze me pijn doen met woorden.
maar door de dood of ziektes, ik loop als ware op koorden.
koorden die heel erg bewegen en trillen.
ik span me benen aan en krijg pijn in me billen.
pijn in me hele lichaam van het verdriet van andere.
het liefst zou ik me leven drastisch veranderen.
maar dat kan ik niet omdat ik ben wie ik ben.
en omdat ik de mensen niet kwijt wil die ik nu ken.
want die mensen daar hou ik heel veel van.
en daarom doen ze me z'n pijn als ze dood gaan dan.
^ ik vind het zelf niet echt mooi gedicht ^