Hunkeren naar huis
Ik wandel in mijn levensavond laat
met nog ’t genot van zomer in mijn ogen
er waait een frisse zeewind over straat
en ‘k hoor het zachte bruisen van de zee
haar golven fluisteren mededogen
verzachten het gedragen wel en wee
Er praten stille stemmen in mijn oor
en ‘k luister naar hun bange vragen
- en achter mij liep ’t levensspoor
hoe lang al en voor wie, waarvoor -
de nachtwind mag mij komen dragen
naar huis, het hele luchtruim door
Gelach klinkt uit nog lenteramen
waar glazen rinkelen en vol geschonken
met wijn van jeugd nog zonder tranen
er buiten glijdt de tijd in razernij
die mij in avonduren vastgeklonken
mijn dag lijkt eindelijk bijna voorbij.
**********
sunset 10-12-2005
**********
manik: | Donderdag, december 22, 2005 19:29 |
letterlijk of figuurlijk dat vroeg ik me af past bij allbei groetjes Hennie | |
switi lobi: | Zaterdag, december 10, 2005 22:20 |
Weemoedig en heel erg mooi.....liefsliefs, fijne avond! switi lobi | |
Orphan Angel: | Zaterdag, december 10, 2005 21:29 |
Heel mooi ook hoe je de voorzichtigheid van woorden in je rijm hebt weten te omsluiten. Prachtig! Liefs, Orphan Angel |
|
Will Hanssen: | Zaterdag, december 10, 2005 16:56 |
Prachtig Sunset..... Liefs, Will |
|
dol_fijn: | Zaterdag, december 10, 2005 09:48 |
prachtig goed en mooi gedicht om te lezen toppie knuff veel liefs Dol_fijn |
|
hiljaa: | Zaterdag, december 10, 2005 08:59 |
verlangendmooi neergezet! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2005 | ||
Thema's: |