Bij het weghalen van al die lieve mailtjes
- die mooi aan mijn kast hingen pronken
lees ik hier en daar, af en toe, per ongeluk een zin
Het word me teveel...de tranen lopen mijn wangen af
Bij het wegnemen van de romantische brieven
- die boven de lieve mailtjes hingen
denkt mijn hoofd auto. terug naar wat er in staat
Het word me teveel...mijn ademhaling stokt
Bij het wegvegen van het hartje op de ruit
- die ik he vroeg te tekenen
herinner ik me het moment waarop het werd getekend
Het word me teveel...mijn handen beven
Bij het terughalen van het blauwe sfeerlicht
- die steeds net genoeg sfeer bracht in de logeerkamer
verlang ik terug naar die zalige momenten samen
Het word me teveel...mijn gedachten zijn enkel bij jou
Bij het binnenkomen van mijn kamer, elke keer weer
- die zoveel prachtige herinneringen heeft van ons
komen de beelden in me op, van ons Toen
Het word me teveel...ik blijf het koud hebben
Bij het neerhalen van je t-shirt
- die ophing aan mijn muur
ruik ik de t-shirt en ruik ik jou voor de laatste keer
Het word me teveel...ik mis je echt zo erg
Bij het inkruipen van mijn (nu te leeg) bed
- die we samen inkropen en waar we veel beleefden
wens ik weer bij iemand te kunnen zijn in dit bed
Het word me teveel...ik sluit mijn ogen en val eindelijk in slaap
...Met de tranen in mijn ogen,
...Met de dromen die over je zullen gaan,
...Met de koude nog om me heen,
...Met de gedachten enkel bij jou,
...Met het verlangen om bij je te zijn,
...enz ...
Alles doet me aan je denken, echt alles !
Die avond, die parkavond, dat je me die kus gaf... onze eerste kus...
Neen, die vergeet ik nooit ! Die herinnering koester ik en blijf ik in mijn hartje berwaren !