heimwee naar verloren ogenblikken
stroperig traag ver weg
stapvoets door de bochten
als een zelfbeeld in de ochtend
stapstenend houterig overbruggend
heimelijk verdoezelend
in de roze schijn van de wereld
maar met ingetogen vervoering
het heilige vuur wat ik toen had
is nog wel zichtbaar
maar mijn horizon is nu wel enigszins begrenst
liever ga ik ijszeilen,dan dichten
© Klaes 04-12-05
Lia : | Zondag, december 04, 2005 22:45 |
schitterend...eg woar...L!@ | |
Cheeke: | Zondag, december 04, 2005 21:21 |
Hé hoe mooi! Van genoten Liefs, Cheeke |
|
Jan van Dord: | Zondag, december 04, 2005 16:47 |
Graag gelezen!! jan |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, december 04, 2005 13:59 |
In iedergeval geen uitglijder dit... Mooi Liefs Annemieke |
|
Will Hanssen: | Zondag, december 04, 2005 13:53 |
Schitterende poezie, wel kijken of het ijs dicht is, anders moet je toch dichten.. Will |
|
m@rcel: | Zondag, december 04, 2005 13:29 |
wat een prachtig mooi stukje poezie Klaes schitterend Liefs m@rcel |
|
hiljaa: | Zondag, december 04, 2005 13:11 |
mooie poezie! dicht terwijl je ijszeilt! knufliefs--hiljaa-- |
|
lommert: | Zondag, december 04, 2005 12:49 |
is nog wel zichtbaar..dat is het zeker! met genoegen gelezen willem |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 04 december 2005 | ||
Thema's: |