Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
te hoog gegrepen....
jouw stralende glimlach
waait me omver
als een wind
te hard geblazen
je ogen schitteren
een licht
feller dan de poolster
tijdens de mooiste nacht
haardvuur
kan niet aan jouw warmte
tippen
ik zou me willen verliezen
in je armen
die zich als de takken
van de bomen wijd
voor me spreiden
maar ik sta tegenover je
als een te verwaarlozen landschap
gebouwd van ruïnes
af en toe gun je me een blik
omdat je het eigenlijk
niet kunt aanzien...
maar wat zou
een bloeiende bos rozen
zoeken bij
een muurbloempje dat net
is afgestorven
...
Reacties op dit gedicht
ice queen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
MayadeBij*
:
Zaterdag, december 03, 2005 13:15
Mooi! Kus.
Over dit gedicht
Auteur:
ice queen
Gecontroleerd door:
maria
Gepubliceerd op:
03 december 2005
Thema's:
[Houden van]
[Homoseksualiteit]
[Liefde]