Afscheid van een geliefde,
valt immer zwaar…
Ooit waren we een paar,
nu zijn we uit mekaar…
In onze gekruiste paden,
die plots uit één bleken te lopen.
Stopten we langzaam beide met hopen,
hopende op een toekomst met mekaar.
Het mocht niet zijn, niet fijn, pijn…
Levensles inherent aan het bestaan.
Wat komt, komt, moet ooit vergaan.
Nooit ziet men van dit het tijdslimiet.
Sommige dingen zijn voor altijd,
andere maar voor een kleine tijd.
Er valt niet veel aan te doen, nog een zoen.
Het ga je goed, en vergeet nooit onze tijd van toen.