Laat mij toch de liefde voelen
waarvan ik weet dat ik het krijg
waarom is mijn hart zo ongevoelig
als ik zo zwaar naar haar verlang
Sta mij toe haar op te zoeken
in het duister van zwarte nachten
ik beloof niet dat ik terug zal keren
maar is het niet het proberen waard
Geef mij dan alstublieft de dood
ik word er echt niet slechter van
het zal mij redden van dit lijden
en betekenis geven aan al de pijn
Kim
Marjolein.: | Woensdag, november 30, 2005 16:35 |
Mag ik mij hierbij aansluiten wat Luc al heeft vermeld? Liefs, |
|
sunset: | Dinsdag, november 29, 2005 18:26 |
Rakend dit. Liefs, sunset |
|
Paul de Bruyn: | Dinsdag, november 29, 2005 17:09 |
Mooi geschreven... heel mooi Liefs, |
|
quand: | Dinsdag, november 29, 2005 16:02 |
goed geshreven! | |
flores: | Dinsdag, november 29, 2005 14:15 |
Prachtig geschreven!! Doordrenkt van emotie.. Liefs |
|
I, Lucifer: | Dinsdag, november 29, 2005 13:30 |
Schitterende poëzie, met een diepe emotie die het zeker waard is beschreven te zijn. Maar meid, liefde overkomt je, zoekt en gij zult vinden, zegt men, en het is waar. blijf zoeken, blijf hopen blijf geloven. het komt goed. Echt waar. liefs, Luc. |
|
Elze: | Dinsdag, november 29, 2005 13:28 |
mooi gedicht laifs.. |
|
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 29 november 2005 | ||
Thema's: |