Een gedicht.
Soms,
als ik denk dat de wereld oneerlijk is.
Scrijf ik een gedicht.
Soms,
als echt alles mij tegenzit.
Heb ik mijn hoofd op een leeg blad gericht.
Woorden,
die ik normaal gesproken niet uit mijn mond kan krijgen.
Zet ik op papier neer.
Woorden,
op een blad omdat ik wil zijgen.
Want praten doet namelijk zo'n zeer.
Regels,
vloeien uit mijn hart.
Ik gooi eruit wat ik kwijt moet.
Regels,
stuk voor stuk apart.
Maar ik weet dat schrijven mij goed doet.
Een gedicht,
geschreven, klaar.
Mijn gevoelens staan nu hier.
Een gedicht,
om keer op keer te kunnen lezen.
Mijn gedachten verwoord op dit stukje papier.