soms gaat het vanzelf dan ben ik blij
gewoon simpel voel ik me vogelvrij
krijg alles zonder moeilijkheden voor elkaar
met een rust en veel geduld speel ik het dan klaar
in principe heb ik eigenlijk niets te klagen
toch blijft er iets aan mij vanbinnen knagen
begint de dag weer met veel moeite door te zetten
en ongemerkt ga ik op elk klein puntje letten
er lijkt niet veel uit mijn handen te komen
het liefst zit ik maar wat te dagdromen
is het de tijd van het jaar of wat?
kom ik er wel achter is het dit of dat?
gedachtes overspoelen mij in mijn eenzaam koene hart
overspoelt met allerlei verleden verdriet en smart
tegelijkertijd weet ik dat ik nu wel stabieler dan eens in mijn leven sta
waarom dan toch voel ik die onmacht en wil ik dat die van mij ga?
kon ik maar een keer huilen tranen met tuiten en dan weer verdergaan
en dan vol goede moed vol welbewust belang gewoon weer opstaan
in opstand met het feit wat is er met mij aan de hand?
of ben ik tijdelijk berooft van mijn verstand?
neemt mijn emotioneel gevoel een loopje met mij
zomaar onbewust en ben ik daarom niet zo blij?
ik wil het wel maar ik kan het niet
blijkbaar zit er nog veel stil verdriet
wordt het tijd voor een nieuw begin
ik zal het wel redden met heel veel zin
gooi ik mijn geheime wapen in de strijd
die ik nu op dit moment zozeer benijd
vinden zal ik met optimisme ervan overtuigt
als de weg van verwerking zich over mij buigt
en mijn verdriet zal helen met liefde voor mijzelf
ik ben nu al bijna op de helft
eerlijk er voor uitkomen zelfs voor mijn dromen
gewoon er voor willen gaan en komen
weten dat het leven voor en tegenspoed blijft brengen
maar dat ik op tijd mijn geloof en geduld weer kan verlengen
21 11 2005 enja<eva>
Dolfijntje: | Maandag, november 21, 2005 21:47 |
Prachtig meid,heel herkenbaar voor mezelf,woorden die ik zocht om m'n gevoelens uit te leggen,heb jij nu zelf geschreven. Hou vol,probeer een doel in het leven te hebben. veel liefs,Dolfijntje |
|
Artifex: | Maandag, november 21, 2005 19:49 |
:) Heeel herkenbaar. Vreemd dat als je denkt dat alles koek en ei is, er toch weer iets begint te knagen. En inderdaad, het begint met overgevoeligheid, prikkelbaar zijn. Heb ik ook met grotere regelmaat last van dan ik zou willen hebben. Er bewust van zijn schijnt toch te helpen, lekker rustig aan doen ook. Blijf relativeren, dan komt vast alles goed. Liefs, Artifex. |
|
opgever: | Maandag, november 21, 2005 18:58 |
Mooi,... Groetjes, raissa |
|
Lia : | Maandag, november 21, 2005 18:45 |
heel mooi verwoord... liefs, L!@ |
|
m@rcel: | Maandag, november 21, 2005 18:32 |
prachtig mooi geschreven en graag gelezen Liefs m@rcel |
|
Auteur: soulmates eva roelofsen | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2005 | ||
Thema's: |